GÜLDEN DİKENDEN
Kırmızı gül açmıştı bir şairin kabrinde,
Her seher bülbül gelir çilerdi goncesinde;
Bir gün kurudu gül’de diken kaldı yerinde,
Döküldü al yaprağı topraklar üzerinde,
Bülbül gördü bu hali bir ah.. çıktı sesinde,
Gülüm diye can verdi dikenin pençesinde.